Duidelijke overeenkomst bij terugvorderen studiekosten vereist
In de kwestie die in hoger beroep aan het gerechtshof in Arnhem1 was voorgelegd, hadden partijen in december 2014 afgesproken dat de werknemer op kosten van de werkgever in januari 2015 zou starten met de opleiding hogere veiligheidskunde. In het gesprek kwam de terugbetalingsverplichting bij een vertrek op initiatief van de werknemer aan de orde. Verder werd besproken dat het tijdelijke contract per 1 juni 2015 zou worden omgezet in een vast dienstverband.
Nadat de werknemer was begonnen met de opleiding, zijn partijen verder gaan onderhandelen over de arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd en de voorwaarden van de terugbetalingsverplichting van de studiekosten. Partijen hadden op veel punten overeenstemming bereikt, behalve over de eis van werkgever om bij vertrek op initiatief van de werknemer ook de studiebelastinguren (werknemer mocht onder werktijd studeren en zijn salaris werd doorbetaald) als kosten terug te betalen. Nog voordat een definitieve overeenkomst werd gesloten, zegde de werknemer zijn arbeidsovereenkomst op.
Kenbaarheid financiële risico’s
Hoewel de werkgever en de werknemer het mondeling eens waren over de terugbetalingsverplichting bij een vertrek op initiatief van de werknemer, kende het Gerechtshof in haar uitspraak veel gewicht toe aan het feit dat voor aanvang van de opleiding de werknemer geen weet had van de totale kosten, die hij zou moeten terugbetalen als de voorwaarde was ingevuld. Dat partijen in hun onderhandelingen juist op dit punt niet tot overeenstemming konden komen, duidt erop dat voorafgaande wetenschap over de totale kosten een essentieel onderdeel is voor de mogelijke aanspraken op een de terugbetalingsverplichting. In ieder geval kan een overeenstemming niet worden afgeleid uit de enkele omstandigheid dat de werknemer is gestart met de opleiding, aldus het hof.
Overige vereisten studiekostenovereenkomst
Van belang is dus dat bij het maken van afspraken over de terugbetaling van de studiekosten altijd duidelijk wordt aangegeven welke bedragen de werknemer moet terugbetalen. Uit eerdere rechterlijke uitspraken kon verder al worden afgeleid, dat de terugbetalingsregeling niet langer mag duren dan de termijn, waarin de werkgever geacht wordt baat te hebben van de door de werknemer tijdens zijn studiewerkzaamheden verworven kennis en vaardigheden. Ook loopt de werkgever het risico dat een studiekostenovereenkomst onredelijk wordt geacht, als de terugbetalingsverplichting niet vermindert naar evenredigheid van het voortduren van de dienstbetrekking gedurende de hiervoor bedoelde tijdspanne. Een soort glijdende schaal dus, waarbij er minder hoeft te worden terugbetaald, naarmate de werkgever langer profijt heeft gehad van de opleiding die hij voor de werknemer heeft betaald. Wilt u zoveel mogelijk zekerheid? Leg dan uw afspraken schriftelijk vast in een duidelijke overeenkomst. Uiteraard helpen wij u graag daarbij.
Wilt u meer weten over studiekostenovereenkomsten?
Heeft u vragen over de terugvordering van studiekosten of heeft u hulp nodig bij het opstellen van een duidelijke overeenkomst?. Neem vrijblijvend contact op met ons via onderstaand contactformulier of bel ons op 078-200 13 14. Wij laten u dan meteen weten wat NewBaze voor u kan betekenen!
1.Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 24 juni 2019, ECLI:NL:GHARL:2019:5249